e hënë, 15 shtator 2025
Lutje për Mëkatarët me Zema të Tërbuara si Guri
Mesazh për Valentinën Papagnan në Sydney, Australi më 6 gusht 2025
Kështë sërma, në orën pesëm, nuk mund të fleja për shkak të dhembjes në këmbë. Lutova Fletoren e Mëshirës së Hyjshme dhe Turrin e Shenjtë Rosariut, dhe tha: “I ofroj këtë lutje dhe vuajtje për të gjithë mëkatarët dhe veçanërisht për të rinjtë.”
Pastaj u shfaq Engjëlli dhe ma mori në një Kishë, e cila ishte e ndriçuara me dritën radhite.
Shihja një prift të bukur dhe i lartë që po përgatitej për Mesën Shenjtë. Kjo prift ishtë plot ëndrra.
Në duarët e mia u shfaq një pjatë me gurë të vegjël, të cilat i mbajta në Kishë. U ulja në një nga banaket duke mbajtur pjatën me gurët. Ata ishin të gjithë të njëjtë madhësi. Prapa meje ishte e ulur një grua e bukur e veshur plotësisht e bardhë, dhe kishte edhe njerëz tjerë të pranishëm.
Prifti tha: “Unë nuk do ta celebroj Mesën Shenjtë dhe ju do t’ju jap Komunionin Shenjtë. Ju duhet ti sjellni gurët e vegjël në Sakristinë që unë të i bekoj, pastaj do të marri Komunionin Shenjtë.”
U ktheva te gruaja e ulur prapa meje dhe tha: “Unë mbaj një pjatë plot me këta gurë të vegjël. Në jetën time asnjëherë nuk kam kujtuar se dikush tjetër ka folur me mua për sjelljen e gurëve në Kishë që ti bekojnë. A doni disa nga këtë gurë prej pjatës sime?”
Gruaja u duk të heshtur fillimisht, por pastaj tha: “Oke, ju mund ta më jepni ato.”
I morra një grumbuj gurësh dhe i dha atij.
Gruaja vazhdoi: “Unë jam nga Kamboxhia, dhe unë dua të ju them se Australia është shumë e ndotur dhe e pabërës.”
“Oo!” tha unë.
“Dhe Amerika është edhe më keqe! Më i ndoturi,” vazhdoi ajo. Ndota që gruaja po fliste për të ishte mërkata.
Pyeta: “Dhe Kamboxhia?”
Ajo tha: “O jo, Kamboxhia nuk është aq e ndotur ose e pabërës.”
Nga njëherë, të gjithë njerëzit u ngjitën dhe shkuan në procesion në Sakristi për ta parë priftin. Unë shkoj me ata.
Prifti, duke u ulur, tha: “I vendosni ato,” dukuri që të gjithë t’i vendosin pjatat tonë në një karrige të vogël afër. Unë e bora këtë, vënë re se pjata ime ishte më e madhe.
“Unë do ta bekoj ato,” tha Ai.
Pastaj i thash priftit: “Babai, asnjëherë nuk kam kujtuar që në Kishë sjellni gurë për të bekuar para Komunionit Shenjtë. Kush u dha idenë ta bënte këtë? Ky nuk është Besimi Katolik.”
Pasi i tha këto fjalë priftit, dalova nga Kisha dhe ai më ndoqi menjëherë. Unë nuk shihja asnjërin tjetër njerëz, edhe nuk morëm Komunionin Shenjtë.
Sërish, i ribashkova shqetësimet e mia për gurët dhe tha: “Babai, në jetën time asnjëherë nuk kam sjellur gurë në Kishë. Çfarë do të thotë kjo?”
Kleriku ishte duke u ulur kur iu përgjigj: “Po, po, në shekullin e 18-të, kishte një klerik që ishte i zakonshëm ta bekoj gurët të vegjël, por pasi gjithçka janë Kreacion i Zotit.” Ai më tha emrin e klerikut, por unë nuk mund t'i kujtoj.
U thashë klerikut: “Ka qen një grua në Kishën nga Kamboxha dhe ajo mua tha se Australia është shumë tërbuar dhe i ndotur dhe se Amerika është edhe më keq.”
Ai u ulur dhe thashë: “Mos shqetësohu aq shumë për këtë.”
U tha: “Unë nuk di — ajo e përsëriti atë tek unë. Çfarë mendoni për kën?”
Ai u përgjigj: “Mirë, duhet të lutemi për Australinë dhe duhet të lutemi për Amerikën.”
Pastaj ai më tregoi një ndërtesë që po ndërtohej. Ai tha: “Shiko këtu. Shih, njerëzit vazhdojnë ta ndërtojnë dhe atë është ajo e cila i bëjnë tërbuar dhe të ndotur. Ata nuk shqetësohen për lutje, vetëm materializmi — ata duan më shumë dhe më shumë. Atyre ua intereson vetëm sa shtëpi do ta ndërtojnë.”
Kleriku ishte duke u ulur gjatë gjithë kohës dhe mua tha mos të shqetësohem aq shumë sepse ai e dinte se unë isha i shqetësuar për gurët — ai provoi ta ngritja shpirtin tim.
Pastaj Engjëlli më sjell në shtëpi.
Unë e kuptova më vonë, pasi Shpërblimi i Shenjtë ma zbuloi, se gurët përfaqësojnë zemrat të ngurtësuara të njerëzve që u ofrova Zotit tonë gjatë lutjeve matinale. Zoti yne ende i pranon ata dhe do ta bekoj ato sepse ka gjithmonë shpresë që zemrat e tyre do t’i hapen.
Burimi: ➥ valentina-sydneyseer.com.au